страка́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страка́тка |
страка́ткі |
| Р. |
страка́ткі |
страка́так |
| Д. |
страка́тцы |
страка́ткам |
| В. |
страка́тку |
страка́так |
| Т. |
страка́ткай
страка́ткаю |
страка́ткамі |
| М. |
страка́тцы |
страка́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страка́тка ж., зоол. пестря́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пестря́нка зоол. страка́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страка́ткі, ‑так; адз. стракатка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Сямейства матылькоў з яркай стракатай афарбоўкай крылаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)