сто́йлавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́йлавы сто́йлавая сто́йлавае сто́йлавыя
Р. сто́йлавага сто́йлавай
сто́йлавае		 сто́йлавага сто́йлавых
Д. сто́йлаваму сто́йлавай сто́йлаваму сто́йлавым
В. сто́йлавы (неадуш.)
сто́йлавага (адуш.)		 сто́йлавую сто́йлавае сто́йлавыя (неадуш.)
сто́йлавых (адуш.)
Т. сто́йлавым сто́йлавай
сто́йлаваю		 сто́йлавым сто́йлавымі
М. сто́йлавым сто́йлавай сто́йлавым сто́йлавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́йлавы сто́йловый;

с. перы́яд — сто́йловый пери́од

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́йлавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стойла, звязаны з утрыманнем жывёлы ў стойлах. Стойлавы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́йла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Адгароджанае месца для каровы ў хляве або для каня ў канюшні.

2. Тое, што і стойбішча (у 2 знач.).

|| прым. сто́йлавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зі́мова-сто́йлавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зі́мова-сто́йлавы зі́мова-сто́йлавая зі́мова-сто́йлавае зі́мова-сто́йлавыя
Р. зі́мова-сто́йлавага зі́мова-сто́йлавай
зі́мова-сто́йлавае		 зі́мова-сто́йлавага зі́мова-сто́йлавых
Д. зі́мова-сто́йлаваму зі́мова-сто́йлавай зі́мова-сто́йлаваму зі́мова-сто́йлавым
В. зі́мова-сто́йлавы (неадуш.)
зі́мова-сто́йлавага (адуш.)		 зі́мова-сто́йлавую зі́мова-сто́йлавае зі́мова-сто́йлавыя (неадуш.)
зі́мова-сто́йлавых (адуш.)
Т. зі́мова-сто́йлавым зі́мова-сто́йлавай
зі́мова-сто́йлаваю		 зі́мова-сто́йлавым зі́мова-сто́йлавымі
М. зі́мова-сто́йлавым зі́мова-сто́йлавай зі́мова-сто́йлавым зі́мова-сто́йлавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́йловый сто́йлавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стано́чный

1. стано́чны, варшта́тны; см. стано́к​I 1;

2. стано́чны; правары́нны, сто́йлавы; см. стано́к​I 3, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)