сто́йваць гл. стаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сто́йваю сто́йваем
2-я ас. сто́йваеш сто́йваеце
3-я ас. сто́йвае сто́йваюць
Прошлы час
м. сто́йваў сто́йвалі
ж. сто́йвала
н. сто́йвала
Загадны лад
2-я ас. сто́йвай сто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́йваць несов. ута́ивать, скрыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да стаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаі́ць, стаю́, сто́іш, сто́іць; сто́ены; зак., што.

1. Утаіць, зрабіць невядомым, нябачным для іншых (разм.).

С. прыбытак.

2. Не выказаць, не даць магчымасці заўважыць іншым (думкі, пачуцці і пад.).

С. нянавісць.

|| незак. сто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да стаіцца.

2. Зал. да стойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)