стих​II (настроение) разг. гу́мар, -ру м., гумо́р, -ру м., настро́й, -ро́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стих​I

1. (стихотворная речь) верш, род. ве́рша м.;

разме́р стиха́ паме́р ве́рша;

2. мн. стихи́ ве́ршы, -шаў;

чита́ть стихи́ чыта́ць ве́ршы;

3. (строка стихотворения) радо́к, -дка́ м.;

4. (в библии) сціх, род. сціха́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верш м.

1. (единица стихотворной речи) стих;

паме́р ве́рша — разме́р стиха́;

2. (художественное произведение) стихотворе́ние ср.; стихи́ мн.;

○ александры́йскі в. — александри́йский стих;

бе́лы в. — бе́лый стих;

во́льны в. — свобо́дный стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцэ́нтны акце́нтный;

○ а. верш — акце́нтный стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акце́нтный акцэ́нтны;

акце́нтный стих поэт. акцэ́нтны верш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шестисто́пный лит. шасцісто́пны;

шестисто́пный стих шасцісто́пны верш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сціх 1 ’супакой, цішыня’ (Барад., Юрч. Вытв.), ’спакой, канец’ (Сцяц. Сл.), стіх ’кароткі адрэзак часу’; у значэнні прысл. стіха́мі ’часамі’: стіхамі мніе голова боліт (беласт., Сл. ПЗБ). Параўн. укр. стих, стиг ’міг’, ’хвілінка, момант’, стих ’урок’ (Шымк. Сл.), рус. стих ’дзіўны стан, блазенства, нечаканы ўчынак’ у выразе стих нашёл, славац. stih ’вольны час, вольная хвіліна’. Няясна з-за разнастайнасці значэнняў. Хутчэй за ўсё, дэвербатыў ад сціхаць (гл.), падобна да міг ад мігаць; развіццё значэння ад ’раптоўная ціша’ да ’нечаканасць’ і ’момант’. У ЕСУМ (5, 414) дапускаюць сувязь з укр. сти́гнути (гл. засцігнуць); вывядзенне слова Зубатым (Studie, 163) з балцкіх моў лічыцца менш верагодным. Праабражэнскі (2, 387) выводзіць рускі выраз са стих ’палоска пры пляценні, радок лыка пры пляценні лапцей’, што, на думку Вінаградава (Этимология–1968, 167), сумніўна; не менш сумніўнай бачыцца і яго прапанова звязаць з грэч. στίχος ’радок у вершы’ (гл. сціх 2) праз стадыю ’замова’. Сюды ж, відаць, і сціш ’цішыня’ (Ласт.).

Сціх 2 ’верш’ (Сл. ПЗБ), сцішо́к ’вершык’ (Бяльк.). Запазычана з рус. стих, стішо́к ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

александри́йский александры́йскі;

александри́йский стих александры́йскі верш;

александри́йская бума́га александры́йская папе́ра;

александри́йский лист фарм. александры́йскі ліст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

александры́йскі

I александри́йский;

○ ~кая папе́ра — александри́йская бума́га;

а. ліст — александри́йский лист

II: а. верш александри́йский стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чака́нны прям., перен. чека́нный;

ч. стан — чека́нный стан;

~нная рабо́та — чека́нная рабо́та;

ч. крок — чека́нный шаг;

ч. верш — чека́нный стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)