стернь и стерня́ ж., с.-х. іржы́шча, -шча ср.; (после гласных) ржы́шча, -шча ср., іржэ́ўнік, -ку м.; (после гласных) ржэ́ўнік, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іржы́шча ср. стерня́ ж., жнивьё
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ржы́шча ср. нивьё, стерня́ ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Стырня́ ‘іржышча’ (Нар. Гом.), ‘пожня’, стэрня́, стэ́рня, сцерня́, стырне́ ‘тс’ (ДАБМ, камент., 849). Параўн. укр. стерня́ ‘тс’, рус. стерня́, польск. ścierń, ściernie, чэш. strní, strniště, славац. strnisko, в.-луж. šćerń, šćernje, н.-луж. sćernje, серб.-харв. стр́ниште, славен. stŕn, strnišče, балг. стърни́ще, макед. стрниште. Прасл. *stьrnь, зборн. *stьrnьje, разглядаецца як варыянт з рухомым s‑ да *tьrnь, гл. цёран, роднаснае грэч. στερεός ‘цвёрды’, с.-в.-ням. stārr ‘цвёрды, жорсткі’. Гл. Бязлай, 3, 330; Фасмер, 3, 759; ЕСУМ, 5, 413. Фанетыка беларускага слова, відаць, пад уплывам стырчаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́жня ж.
1. (стерня) іржы́шча, -шча ср., (после гласной) ржы́шча, -шча ср.; іржэ́ўнік, -ку м., (после гласной) ржэ́ўнік, -ку м.;
2. (луг) сенажа́ць, -ці ж., обл. по́жня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кало́ць I несов.
1. в разн. знач. коло́ть; (свиней — ещё) ре́зать; бить;
іржэ́ўнік ко́ле но́гі — стерня́ ко́лет но́ги;
к. штыко́м — коло́ть штыко́м;
к. свіне́й — коло́ть (ре́зать, бить) свине́й;
2. безл. (причинять колющую боль) коло́ть;
у баку́ ко́ле — в боку́ ко́лет;
3. (шприцем) коло́ть, де́лать уко́лы;
4. разг. (рогами) бода́ть;
5. перен. коло́ть, уязвля́ть;
к. дако́рамі — коло́ть упрёками;
◊ к. во́чы — (каму) коло́ть глаза́ (кому);
пра́ўда во́чы ко́ле — посл. пра́вда глаза́ ко́лет
кало́ць II несов. (расщеплять на части) коло́ть; руби́ть;
к. лёд — коло́ть лёд;
к. дро́вы — коло́ть (руби́ть) дрова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)