ство́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ство́рны ство́рная ство́рнае ство́рныя
Р. ство́рнага ство́рнай
ство́рнае		 ство́рнага ство́рных
Д. ство́рнаму ство́рнай ство́рнаму ство́рным
В. ство́рны (неадуш.)
ство́рнага (адуш.)		 ство́рную ство́рнае ство́рныя (неадуш.)
ство́рных (адуш.)
Т. ство́рным ство́рнай
ство́рнаю		 ство́рным ство́рнымі
М. ство́рным ство́рнай ство́рным ство́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ство́рны спец. ство́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ство́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да створу (у 3, 4 знач.). Створная лінія. Створныя вехі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

створ, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка прасторы, абмежаваная стойкамі, перакладзінамі і пад.

С. футбольных варот.

2. Тое, што і створка.

3. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў (спец.).

|| прым. ство́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ство́рный спец. ство́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)