стваро́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стваро́жваю |
стваро́жваем |
| 2-я ас. |
стваро́жваеш |
стваро́жваеце |
| 3-я ас. |
стваро́жвае |
стваро́жваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
стваро́жваў |
стваро́жвалі |
| ж. |
стваро́жвала |
| н. |
стваро́жвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
стваро́жвай |
стваро́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
стваро́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стваро́жваць несов. створа́живать, творо́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стваро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стварожыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стваро́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.
Ператварыць у тварог.
|| незак. стваро́жваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. стваро́жванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
створа́живать несов. стваро́жваць, адто́пліваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стваро́жвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да стварожыцца.
2. Зал. да стварожваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стваро́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стварожваць — стварожыць і стан паводле знач. дзеясл. стварожвацца — стварожыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сычу́г ’адзін з аддзелаў страўніка жвачных жывёл’ (ТСБМ; б.-каш., ст.-дар., пін., Жыв. св.), сычу́к ’страўнік цяляці-сысуна’ (шуміл., Сл. ПЗБ). Укр. сичу́г ’тс’, рус. сычу́г ’тс’. Лічыцца запазычаннем з цюрк., параўн. куман. suzug ’кішка, вантробы’, кыпч. sučuk ’каўбаса’, тур. sudžuk ’тс’; гл. Фасмер, 3, 822 з аглядам літ-ры. Трубачоў (Дополн., там жа; ВЯ, 1960, 3, 68) узводзіць да рус. сы́тить ’сыціць, насычаць’ (гл. сыта), прыводзячы семантычныя паралелі ням. Lab, Labmagen ’сычуг’: laben ’цешыць, даваць асалоду’, асец. axsœn ’сычуг’, axsyn ’стварожваць’; сюды ж сычу́жны (сыр), сычу́жына ’сычужны фермент’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)