ствара́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ствара́льніца |
ствара́льніцы |
| Р. |
ствара́льніцы |
ствара́льніц |
| Д. |
ствара́льніцы |
ствара́льніцам |
| В. |
ствара́льніцу |
ствара́льніц |
| Т. |
ствара́льніцай ствара́льніцаю |
ствара́льніцамі |
| М. |
ствара́льніцы |
ствара́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ствара́льніца ж. созда́тельница, созида́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ствара́льніца, ‑ы, ж.
Жан. да стваральнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ствара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто стварае што-н.; тварэц.
|| ж. ствара́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
созда́тельница ж. тварэ́ц, -рца́ м.; ствара́льніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зижди́тельница ствара́льніца, -цы ж.; (основательница) заснава́льніца, -цы ж.; (строительница) будаўні́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)