ствалава́ты, -ая, -ае.

Падобны на ствол (у 1 знач.).

Ствалаватае сцябло.

|| наз. ствалава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ствалава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ствалава́ты ствалава́тая ствалава́тае ствалава́тыя
Р. ствалава́тага ствалава́тай
ствалава́тае		 ствалава́тага ствалава́тых
Д. ствалава́таму ствалава́тай ствалава́таму ствалава́тым
В. ствалава́ты (неадуш.)
ствалава́тага (адуш.)		 ствалава́тую ствалава́тае ствалава́тыя (неадуш.)
ствалава́тых (адуш.)
Т. ствалава́тым ствалава́тай
ствалава́таю		 ствалава́тым ствалава́тымі
М. ствалава́тым ствалава́тай ствалава́тым ствалава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ствалава́ты в разн. знач. стволи́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ствалава́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на ствол (у 1 знач.), цвёрды. Ствалаватае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стволова́тый спец. ствалава́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)