стаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
стаўля́нне |
| Р. |
стаўля́ння |
| Д. |
стаўля́нню |
| В. |
стаўля́нне |
| Т. |
стаўля́ннем |
| М. |
стаўля́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стаўля́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.
Ставіць вялікую колькасць.
С. пасуду на стол.
С. снапы.
|| наз. стаўля́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
помеще́ние ср.
1. (действие) змяшчэ́нне, -ння ср.; адда́ча, -чы ж.; стаўля́нне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; умяшчэ́нне, -ння ср., уто́ўпліванне, -ння ср.; см. помеща́ть;
2. (здание) памяшка́нне, -ння ср.;
здесь большо́е помеще́ние тут вялі́кае памяшка́нне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поднима́ние
1. (снизу) падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.;
2. в др. знач. узніма́нне, -ння ср., уздыма́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; стаўля́нне, -ння ср.; узвышэ́нне, -ння ср.; павышэ́нне, -ння ср.; буджэ́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., усчына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; узганя́нне, -ння ср.; успу́джванне, -ння ср.; см. поднима́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подня́тие
1. (снизу) падня́цце, -цця ср., падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.;
2. в др. знач. узня́цце, -цця ср., узніма́нне, -ння ср., уздыма́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; стаўля́нне, -ння ср.; узвышэ́нне, -ння ср.; павышэ́нне, -ння ср.; буджэ́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; узганя́нне, -ння ср.; успу́джванне, -ння ср.; см. поднима́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)