ста́чачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ста́чачны ста́чачная ста́чачнае ста́чачныя
Р. ста́чачнага ста́чачнай
ста́чачнае		 ста́чачнага ста́чачных
Д. ста́чачнаму ста́чачнай ста́чачнаму ста́чачным
В. ста́чачны (неадуш.)
ста́чачнага (адуш.)		 ста́чачную ста́чачнае ста́чачныя (неадуш.)
ста́чачных (адуш.)
Т. ста́чачным ста́чачнай
ста́чачнаю		 ста́чачным ста́чачнымі
М. ста́чачным ста́чачнай ста́чачным ста́чачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́чачны ста́чечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стачкі, звязаны з ёю. Стачачны камітэт. Стачачны рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, што і забастоўка.

Усеагульная с.

|| прым. ста́чачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́чечный ста́чачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)