1.
2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| статы́чная | статы́чнае | статы́чныя | ||
| статы́чнага | статы́чнай статы́чнае |
статы́чнага | статы́чных | |
| статы́чнаму | статы́чнай | статы́чнаму | статы́чным | |
статы́чнага ( |
статы́чную | статы́чнае | статы́чныя ( статы́чных ( |
|
| статы́чным | статы́чнай статы́чнаю |
статы́чным | статы́чнымі | |
| статы́чным | статы́чнай | статы́чным | статы́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1.
2. стати́ческий; стати́чный;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да статыкі (у 1 знач.); звязаны са станам раўнавагі, нерухомасці.
2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́тыка, -і,
1. Раздзел механікі, які вывучае законы раўнавагі цел пад уздзеяннем прыкладзеных да іх сіл.
2. Стан спакою ў які
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стати́ческий
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стати́чный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
статы́чна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
статы́чнасць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)