статуа́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
статуа́рны |
статуа́рная |
статуа́рнае |
статуа́рныя |
| Р. |
статуа́рнага |
статуа́рнай
статуа́рнае |
статуа́рнага |
статуа́рных |
| Д. |
статуа́рнаму |
статуа́рнай |
статуа́рнаму |
статуа́рным |
| В. |
статуа́рны (неадуш.)
статуа́рнага (адуш.) |
статуа́рную |
статуа́рнае |
статуа́рныя (неадуш.)
статуа́рных (адуш.) |
| Т. |
статуа́рным |
статуа́рнай
статуа́рнаю |
статуа́рным |
статуа́рнымі |
| М. |
статуа́рным |
статуа́рнай |
статуа́рным |
статуа́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
статуа́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае выгляд статуі, пагадвае статую. Статуарная разьба. // Які выкарыстоўваецца для статуй. Статуарны мармур.
2. Кніжн. Такі, як у статуі, нерухомы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́туя, -і, мн. -і, -туй, ж.
Скульптурны вобраз звычайна ў поўны рост чалавека або жывёліны.
Мармуровая с.
|| прым. статуа́рны, -ая, -ае (спец.).
С. мармур.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
статуа́рный иск., книжн. статуа́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)