старшы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старшы́нскі старшы́нская старшы́нскае старшы́нскія
Р. старшы́нскага старшы́нскай
старшы́нскае		 старшы́нскага старшы́нскіх
Д. старшы́нскаму старшы́нскай старшы́нскаму старшы́нскім
В. старшы́нскі (неадуш.)
старшы́нскага (адуш.)		 старшы́нскую старшы́нскае старшы́нскія (неадуш.)
старшы́нскіх (адуш.)
Т. старшы́нскім старшы́нскай
старшы́нскаю		 старшы́нскім старшы́нскімі
М. старшы́нскім старшы́нскай старшы́нскім старшы́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

старшы́нскі старши́нский;

с. саста́ў — старши́нский соста́в;

~кія паго́ны — старши́нские пого́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старшы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старшыны. Старшынскі састаў. Старшынскія пагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшына́, -ы́, мн. -шы́ны і (з ліч. 2, 3, 4) -шыны́, -шы́н, м.

1. У некаторых арміях званне малодшага начальніцкага саставу і ваенна-марскога флоту, а таксама асоба, якая мае гэтае званне.

С. роты.

2. (уст.). Выбарная асоба, якая кіравала справамі якой-н. саслоўнай арганізацыі, аб’яднання і пад.

Валасны с.

|| прым. старшы́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

председа́тельский старшы́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)