старцо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старцо́ваны старцо́ваная старцо́ванае старцо́ваныя
Р. старцо́ванага старцо́ванай старцо́ванага старцо́ваных
Д. старцо́ванаму старцо́ванай старцо́ванаму старцо́ваным
В. старцо́ваны старцо́ваную старцо́ванае старцо́ваныя
старцо́ваных
Т. старцо́ваным старцо́ванай
старцо́ванаю		 старцо́ваным старцо́ванымі
М. старцо́ваным старцо́ванай старцо́ваным старцо́ваных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старцо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старцо́ваны старцо́ваная старцо́ванае старцо́ваныя
Р. старцо́ванага старцо́ванай старцо́ванага старцо́ваных
Д. старцо́ванаму старцо́ванай старцо́ванаму старцо́ваным
В. старцо́ваны старцо́ваную старцо́ванае старцо́ваныя
старцо́ваных
Т. старцо́ваным старцо́ванай
старцо́ванаю		 старцо́ваным старцо́ванымі
М. старцо́ваным старцо́ванай старцо́ваным старцо́ваных

Кароткая форма: старцо́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старцо́ваны, см. старцава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)