ста́ртар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і старцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́ртар

‘механізм’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́ртар ста́ртары
Р. ста́ртара ста́ртараў
Д. ста́ртару ста́ртарам
В. ста́ртар ста́ртары
Т. ста́ртарам ста́ртарамі
М. ста́ртару ста́ртарах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́ртар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́ртар ста́ртары
Р. ста́ртара ста́ртараў
Д. ста́ртару ста́ртарам
В. ста́ртара ста́ртараў
Т. ста́ртарам ста́ртарамі
М. ста́ртары ста́ртарах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́ртар м., см. старцёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́ртер и стартёр спорт., ав., техн. ста́ртар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)