старо́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старо́нкавы |
старо́нкавая |
старо́нкавае |
старо́нкавыя |
| Р. |
старо́нкавага |
старо́нкавай
старо́нкавае |
старо́нкавага |
старо́нкавых |
| Д. |
старо́нкаваму |
старо́нкавай |
старо́нкаваму |
старо́нкавым |
| В. |
старо́нкавы (неадуш.)
старо́нкавага (адуш.) |
старо́нкавую |
старо́нкавае |
старо́нкавыя (неадуш.)
старо́нкавых (адуш.) |
| Т. |
старо́нкавым |
старо́нкавай
старо́нкаваю |
старо́нкавым |
старо́нкавымі |
| М. |
старо́нкавым |
старо́нкавай |
старо́нкавым |
старо́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старо́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да старонкі 1 (у 1 знач.). Старонкавая нумарацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. гл. старана.
2. Адзін з двух бакоў ліста паперы, кнігі, сшытка і пад.
У кнізе сто старонак.
На старонках газет з’явіліся ўрыўкі новага рамана.
3. перан. Перыяд, этап у гісторыі, развіцці чаго-н.
Гераічныя старонкі гісторыі.
|| прым. старо́нкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страни́чный спец. старо́нкавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)