старнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. старнава́нне
Р. старнава́ння
Д. старнава́нню
В. старнава́нне
Т. старнава́ннем
М. старнава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старнава́нне ср., с.-х., обл. сторно́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сторно́вка ж.

1. (действие) старно́ўка, -кі ж.; неоконч. старнава́нне, -ння ср.;

2. (солома) старно́ўка, -кі ж., кулява́я сало́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)