старгава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старгава́ны старгава́ная старгава́нае старгава́ныя
Р. старгава́нага старгава́най
старгава́нае		 старгава́нага старгава́ных
Д. старгава́наму старгава́най старгава́наму старгава́ным
В. старгава́ны (неадуш.)
старгава́нага (адуш.)		 старгава́ную старгава́нае старгава́ныя (неадуш.)
старгава́ных (адуш.)
Т. старгава́ным старгава́най
старгава́наю		 старгава́ным старгава́нымі
М. старгава́ным старгава́най старгава́ным старгава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старгава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старгава́ны старгава́ная старгава́нае старгава́ныя
Р. старгава́нага старгава́най
старгава́нае		 старгава́нага старгава́ных
Д. старгава́наму старгава́най старгава́наму старгава́ным
В. старгава́ны (неадуш.)
старгава́нага (адуш.)		 старгава́ную старгава́нае старгава́ныя (неадуш.)
старгава́ных (адуш.)
Т. старгава́ным старгава́най
старгава́наю		 старгава́ным старгава́нымі
М. старгава́ным старгава́най старгава́ным старгава́ных

Кароткая форма: старгава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старгава́ны сторго́ванный; см. старгава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старгава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад старгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сторго́ванный старгава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старго́ваны, см. старгава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад біць (у 1–3, 10 і 16 знач.).

2. у знач. прым. Зарэзаны, забіты; настраляны (пра дзічыну). Завёзшы свініну.., [Вадап’ян] варочаецца назад, пакінуўшы.. [на рынку] жонку, а па дарозе прыхваціць пару бітых ці жывых япрукоў, парадкуе іх, калі яны ўжо старгаваны і куплены бітымі. Колас.

3. у знач. прым. Разбіты на кавалкі; расколаты, раструшчаны. Бітае шкло звонка храбусціць пад нагамі. Лынькоў. На месцы бацькавага дома, зарослы травой і адуванчыкамі, узнімаўся курган з бітай цэглы. Карпюк.

4. у знач. прым. Валены. У мяне на нагах таксама някепскі абутак — бітыя валёнкі. Місько.

•••

Бітая гадзіна гл. гадзіна.

Бітая дарога гл. дарога.

Карта (стаўка) біта гл. карта.

Козыр біты гл. козыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)