ста́пель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́пель ста́пелі
Р. ста́пеля ста́пеляў
Д. ста́пелю ста́пелям
В. ста́пель ста́пелі
Т. ста́пелем ста́пелямі
М. ста́пелі ста́пелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́пель, -я, мн. -і, -яў, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

|| прым. ста́пельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́пель м., мор., тех. ста́пель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́пель мор. ста́пель, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́пель, ‑я, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

[Гал. stapel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)