станко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. станко́вы станко́вая станко́вае станко́выя
Р. станко́вага станко́вай
станко́вае		 станко́вага станко́вых
Д. станко́ваму станко́вай станко́ваму станко́вым
В. станко́вы (неадуш.)
станко́вага (адуш.)		 станко́вую станко́вае станко́выя (неадуш.)
станко́вых (адуш.)
Т. станко́вым станко́вай
станко́ваю		 станко́вым станко́вымі
М. станко́вым станко́вай станко́вым станко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

станко́вы² гл. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станко́вы¹, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выяўленчага мастацтва, творы якога створаны на станку (у 5 знач.).

Станковае мастацтва.

Станковая графіка.

Станковая скульптура.

С. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станко́вы в разн. знач. станко́вый;

с. кулямёт — станко́вый пулемёт;

с. жы́вапіс — станко́вая жи́вопись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

станко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўмацаваны на станку (у 3 знач.) (пра кулямёт, гармату). Станковы кулямёт.

2. Які мае адносіны да твораў мастацтва, створаных на станку (у 4 знач.). Станковы жывапіс. □ Акрамя кніжнай графікі, пачынаючы з XVI ст. [на Беларусі] развіваецца станковая. Шматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Машына для апрацоўкі (металу, драўніны і пад.), вырабу чаго-н.

Шліфавальны с.

Друкарскі с.

2. Назва розных спецыяльных прыстасаванняў, якія маюць выгляд апоры, падстаўкі.

С. для прыцэльнай стральбы.

С. для прамывання залатога пяску.

3. Металічная аснова, на якой мацуюцца гарматы і кулямёты; лафет.

4. Прыстасаванне, у якое ставяць жывёлу (пры лячэнні, дойцы і пад.); стойла (спец.).

5. Прыстасаванне для ўмацавання палатна, устаноўкі каркаса, скульптурнага матэрыялу пры рабоце над карцінай, скульптурай.

|| прым. станко́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.) і стано́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Станочнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станко́вый​I станко́вы;

станко́вый пулемёт станко́вы кулямёт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

станко́вый​II жив. станко́вы;

станко́вая жи́вопись станко́вы жы́вапіс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кулямёт, -а, М -мёце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычная скарастрэльная зброя для стральбы кулямі.

Ручны к.

Станковы к.

|| прым. кулямётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулямёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Аўтаматычнай скарастрэльная зброя для стральбы кулямі. Станковы кулямёт. Ручны кулямёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)