станка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «станок» (у 1 знач.), «станочны», напрыклад: станказавод, станкабудаўнічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разла́дка ж. разла́дка;

р. станка́ — разла́дка станка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стано́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стано́к
Р. Станка́
Д. Станку́
В. Стано́к
Т. Станко́м
М. Станку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стано́к станкі́
Р. станка́ станко́ў
Д. станку́ станка́м
В. стано́к станкі́
Т. станко́м станка́мі
М. станку́ станка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

остано́в м., техн., разг. спыне́нне, -ння ср.;

остано́в станка́, конве́йера спыне́нне станка́, канве́ера.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́сны, красён і кро́снаў.

1. Ручны ткацкі станок.

Паставіць к.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка.

|| памянш. красёнцы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стано́к-аўтама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стано́к-аўтама́т станкі́-аўтама́ты
Р. станка́-аўтама́та станко́ў-аўтама́таў
Д. станку́-аўтама́ту станка́м-аўтама́там
В. стано́к-аўтама́т станкі́-аўтама́ты
Т. станко́м-аўтама́там станка́мі-аўтама́тамі
М. станку́-аўтама́це станка́х-аўтама́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабо́чий​I сущ. рабо́чы, -чага м.;

рабо́чий от станка́ рабо́чы ад станка́;

подённый рабо́чий падзённы рабо́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыско́рыцца сов., в разн. знач. уско́риться;

рух станка́ ~рыўся — движе́ние станка́ уско́рилось;

ад’е́зд ~рыўся — отье́зд уско́рился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж. (спец.).

1. Аснова, на якой манціруюцца асобныя часткі машыны або станка.

2. Станок (у 3 знач.), лафет.

|| прым. стані́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)