станда́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			станда́рт | 
			станда́рты | 
			
		
			| Р. | 
			станда́рту | 
			станда́ртаў | 
			
		
			| Д. | 
			станда́рту | 
			станда́ртам | 
			
		
			| В. | 
			станда́рт | 
			станда́рты | 
			
		
			| Т. | 
			станда́ртам | 
			станда́ртамі | 
			
		
			| М. | 
			станда́рце | 
			станда́ртах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
станда́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.
1. Тыпавы ўзор, мадэль, якім павінна адпавядаць што-н. сваім памерам, формай, якасцю і пад.
Зацверджаны с. вырабаў.
2. перан. Тое, што не мае ў сабе нічога арыгінальнага, своеасаблівага, творчага.
Дзейнічаць па стандарце.
|| прым. станда́ртны, -ая, -ае (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
станда́рт, -ту м., прям., перен. станда́рт
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
станда́рт в разн. знач. станда́рт, -та м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
станда́рт, ‑у, М ‑рце, м.
1. Прынятыя за аснову ўзор, мадэль, эталон, якім павінна адпавядаць што‑н. сваім намерам, формай, якасцю і пад. Дзяржаўны стандарт. // Ідэальны, узорны экземпляр. Бялявая галава была пастрыжана «пад бокс» і прылізана на прабор, вочы — светла-блакітныя, па стандарту арыйскай расы. Брыль. // Аднастайная, тыпавая форма арганізацыі, ажыццяўлення чаго‑н. Выпрацаваны стандарт выпрабавання металу.
2. Нарматыўна-тэхнічны дакумент, якім вызначаюцца адзінкі велічынь, тэрміны і іх азначэнні, патрабаванні да прадукцыі, вытворчых працэсаў і г. д. Стандарты на харчовыя прадукты.
3. перан. Тое, што не мае ў сабе нічога арыгінальнага, своеасаблівага; шаблон, трафарэт. Узнік сцэнічны стандарт «жалезабетоннага камісара», у якім вельмі мала было агульначалавечага. «Маладосць».
•••
Залаты стандарт — форма арганізацыі капіталістычнага грашовага абароту, пры якой існаваў размен банкнотаў на залатыя манеты, залатыя зліткі ці на замежную валюту.
[Англ. standard.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ДАСТ и даст м., ист. (дзяржа́ўны агульнасаю́зны станда́рт) ГОСТ и гост (госуда́рственный общесою́зный станда́рт)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
фарма́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фармату. Фарматны стандарт.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Гост и гост (госуда́рственный общесою́зный станда́рт) Даст, -а м. и даст, -а м. (дзяржа́ўны агульнасаю́зны станда́рт).
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
станда́ртны, -ая, -ае.
1. гл. стандарт.
2. Які адпавядае стандарту (у 1 знач.).
Стандартныя катэджы.
3. перан. Які з’яўляецца стандартам (у 2 знач.), шаблонны, трафарэтны.
Стандартныя адказы.
|| наз. станда́ртнасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
стэ́рлінг, ‑а, м.
Прыняты законам стандарт пробы англійскіх залатых і сярэбраных манет.
•••
Фунт стэрлінгаў гл. фунт 2.
[Англ. sterling.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)