сталіні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сталіні́т
Р. сталіні́ту
Д. сталіні́ту
В. сталіні́т
Т. сталіні́там
М. сталіні́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сталіні́т, -ту м., тех. сталини́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталіні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

1. Цвёрды сплаў, які выкарыстоўваецца для вырабу металарэзных інструментаў, для горнага бурэння і пад.

2. Загартаванае шкло павышанай трываласці для машын, самалётаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталини́т мет. и пр. сталіні́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)