сталы́пінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сталы́пінскі сталы́пінская сталы́пінскае сталы́пінскія
Р. сталы́пінскага сталы́пінскай
сталы́пінскае
сталы́пінскага сталы́пінскіх
Д. сталы́пінскаму сталы́пінскай сталы́пінскаму сталы́пінскім
В. сталы́пінскі (неадуш.)
сталы́пінскага (адуш.)
сталы́пінскую сталы́пінскае сталы́пінскія (неадуш.)
сталы́пінскіх (адуш.)
Т. сталы́пінскім сталы́пінскай
сталы́пінскаю
сталы́пінскім сталы́пінскімі
М. сталы́пінскім сталы́пінскай сталы́пінскім сталы́пінскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сталы́пінскі ист. столы́пинский;

~кая рэа́кцыя — столы́пинская реа́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталы́пінскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю міністра царскага ўрада Сталыпіна. Сталыпінская рэакцыя. Сталыпінскія хутары. □ Напярэдадні вайны па-ранейшаму большая частка зямлі канцэнтравалася ў руках памешчыкаў і кулакоў — «новых», сталыпінскіх памешчыкаў. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

столы́пинский сталы́пінскі;

столы́пинская реа́кция сталы́пінская рэа́кцыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жаро́лка ’шыбеніца’ (ЭШ). Параўн. рус. дан., цвяр. жере́лка, жерёлка ’каўнер’, кур., маск., куйбыш. ’бусы’. Відаць, той самы семантычны ход, што ў фраземе сталыпінскі гальштук ’кара праз павешанне’. Корань прадстаўлены ў жарало́ (гл.) са знач. ’горла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)