стажо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стажо́рка стажо́ркі
Р. стажо́ркі стажо́рак
Д. стажо́рцы стажо́ркам
В. стажо́рку стажо́рак
Т. стажо́ркай
стажо́ркаю		 стажо́ркамі
М. стажо́рцы стажо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стажо́рка ж., разг. стажёрка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стажо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да стажор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто праходзіць стаж (у 2 знач.).

|| ж. стажо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. стажо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стажёрка разг. стажо́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)