ста́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які спецыялізуецца ў бегу ці гонках на доўгія дыстанцыі.

|| прым. ста́ерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́ер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́ер ста́еры
Р. ста́ера ста́ераў
Д. ста́еру ста́ерам
В. ста́ера ста́ераў
Т. ста́ерам ста́ерамі
М. ста́еру ста́ерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́ер м., спорт. ста́йер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́ер, ‑а, м.

Спартсмен, які спецыялізуецца ў бегу ці гонках на доўгія дыстанцыі.

[Англ. stayer — вынослівы чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́йер спорт. ста́ер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)