стагадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. стагоддзе.

2. Узростам у сто гадоў; які існуе сто гадоў.

С. дуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стагадо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стагадо́вы стагадо́вая стагадо́вае стагадо́выя
Р. стагадо́вага стагадо́вай
стагадо́вае		 стагадо́вага стагадо́вых
Д. стагадо́ваму стагадо́вай стагадо́ваму стагадо́вым
В. стагадо́вы (неадуш.)
стагадо́вага (адуш.)		 стагадо́вую стагадо́вае стагадо́выя (неадуш.)
стагадо́вых (адуш.)
Т. стагадо́вым стагадо́вай
стагадо́ваю		 стагадо́вым стагадо́вымі
М. стагадо́вым стагадо́вай стагадо́вым стагадо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стагадо́вы столе́тний;

~вая вайна́ — столе́тняя война́;

~выя дрэ́вы — столе́тние дере́вья;

с. юбіле́й — столе́тний юбиле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста...

Першая састаўная частка складаных слоў якая адпавядае па значэнні слову «сто», напр.: стагадовы, стапрацэнтны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)