ста́вавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ста́вавы |
ста́вавая |
ста́вавае |
ста́вавыя |
| Р. |
ста́вавага |
ста́вавай
ста́вавае |
ста́вавага |
ста́вавых |
| Д. |
ста́ваваму |
ста́вавай |
ста́ваваму |
ста́вавым |
| В. |
ста́вавы (неадуш.)
ста́вавага (адуш.) |
ста́вавую |
ста́вавае |
ста́вавыя (неадуш.)
ста́вавых (адуш.) |
| Т. |
ста́вавым |
ста́вавай
ста́ваваю |
ста́вавым |
ста́вавымі |
| М. |
ста́вавым |
ста́вавай |
ста́вавым |
ста́вавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ста́вавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ставаў. Стававы іл. Стававая вада. // Які жыве ў ставах. Стававая рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прудово́й са́жалкавы; ста́вавы, стаўко́вы;
прудово́е хозя́йство са́жалкавая гаспада́рка;
прудова́я вода́ са́жалкавая вада́;
прудова́я ры́ба са́жалкавая ры́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)