ссіне́ць гл. сінець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссіне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ссіне́ю ссіне́ем
2-я ас. ссіне́еш ссіне́еце
3-я ас. ссіне́е ссіне́юць
Прошлы час
м. ссіне́ў ссіне́лі
ж. ссіне́ла
н. ссіне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ссіне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ссіне́ць сов. посине́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссіне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць сінім; пасінець. Калена распухла,.. [Сотнікаў] проста не мог варухнуць ім, а босая ступня ссінела і азызла. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Рабіцца сінім.

С. на холадзе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. сіняе).

У жыце сінеюць васількі.

|| зак. пасіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.); наз. пасіне́нне, -я, н.

Купацца да пасінення (пакуль не змерзнеш; разм.) і ссіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посине́ть сов. пасіне́ць; ссіне́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)