ссіве́ць гл. сівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссіве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ссіве́ю ссіве́ем
2-я ас. ссіве́еш ссіве́еце
3-я ас. ссіве́е ссіве́юць
Прошлы час
м. ссіве́ў ссіве́лі
ж. ссіве́ла
н. ссіве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ссіве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ссіве́ць сов. поседе́ть, стать седы́м; посиве́ть, стать си́вым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссіве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑е; зак.

Стаць сівым. Не той быў цяпер Глушак: пасушэў яшчэ, сагнуўся, як груган, ссівеў нашчэнт. Мележ. [Барыс Сідаравіч:] — Не пашукаў .. [Несцеру Іпатавічу] нявесту! Трэба было самому клапаціцца, у маладыя гады, а не цяпер заяўляць прэтэнзію, калі ўжо і галава ссівела. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца сівым.

Сівеюць скроні.

|| зак. пасіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; наз. пасіве́нне, -я, н. і ссіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асіве́ць сов., см. ссіве́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асіве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пасівець, ссівець. [Аміля:] — Позна ты цяпер ужо думаеш выйсці ў вялікія маштабы. Галава твая асівела. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састарэць, састарыцца; агрыбець (абл.); ссівець, пасівець (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)