ссыла́ць гл. саслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссыла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ссыла́ю ссыла́ем
2-я ас. ссыла́еш ссыла́еце
3-я ас. ссыла́е ссыла́юць
Прошлы час
м. ссыла́ў ссыла́лі
ж. ссыла́ла
н. ссыла́ла
Загадны лад
2-я ас. ссыла́й ссыла́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ссыла́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссыла́ць несов.

1. ссыла́ть, усыла́ть;

2. заточа́ть;

1, 2 см. сасла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да саслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасла́ць, сашлю́, сашле́ш, сашле́; сашлём, сашляце́, сашлю́ць; сашлі́; сасла́ны; зак., каго (што).

У якасці пакарання прымусова адправіць на пасяленне (у аддаленую мясцовасць).

С. у Сібір.

|| незак. ссыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ссы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

|| прым. ссы́лачны, -ая, -ае і ссы́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссыла́ть несов. ссыла́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да ссылаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заточа́ть несов., уст. садзі́ць, ссыла́ць, зняво́льваць; см. заточи́тьI;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.

2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыла́ть несов.

1. (посылая, удалять) пасыла́ць; (высылать) высыла́ць; (отсылать) адсыла́ць; (засылать) засыла́ць; (ссылать) ссыла́ць;

2. (посылать за чем-л.) разг. пасыла́ць (па што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)