ссу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ссу́шаны ссу́шаная ссу́шанае ссу́шаныя
Р. ссу́шанага ссу́шанай
ссу́шанае		 ссу́шанага ссу́шаных
Д. ссу́шанаму ссу́шанай ссу́шанаму ссу́шаным
В. ссу́шаны (неадуш.)
ссу́шанага (адуш.)		 ссу́шаную ссу́шанае ссу́шаныя (неадуш.)
ссу́шаных (адуш.)
Т. ссу́шаным ссу́шанай
ссу́шанаю		 ссу́шаным ссу́шанымі
М. ссу́шаным ссу́шанай ссу́шаным ссу́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссу́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ссу́шаны ссу́шаная ссу́шанае ссу́шаныя
Р. ссу́шанага ссу́шанай
ссу́шанае		 ссу́шанага ссу́шаных
Д. ссу́шанаму ссу́шанай ссу́шанаму ссу́шаным
В. ссу́шаны (неадуш.)
ссу́шанага (адуш.)		 ссу́шаную ссу́шанае ссу́шаныя (неадуш.)
ссу́шаных (адуш.)
Т. ссу́шаным ссу́шанай
ссу́шанаю		 ссу́шаным ссу́шанымі
М. ссу́шаным ссу́шанай ссу́шаным ссу́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ссу́шаны ссу́шаная ссу́шанае ссу́шаныя
Р. ссу́шанага ссу́шанай
ссу́шанае		 ссу́шанага ссу́шаных
Д. ссу́шанаму ссу́шанай ссу́шанаму ссу́шаным
В. ссу́шаны (неадуш.)
ссу́шанага (адуш.)		 ссу́шаную ссу́шанае ссу́шаныя (неадуш.)
ссу́шаных (адуш.)
Т. ссу́шаным ссу́шанай
ссу́шанаю		 ссу́шаным ссу́шанымі
М. ссу́шаным ссу́шанай ссу́шаным ссу́шаных

Кароткая форма: ссу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ссу́шаны

1. прям., перен. вы́сушенный;

2. иссу́шенный, пересу́шенный;

1, 2 см. ссушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ссушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссушы́ць, ссушу́, ссу́шыш, ссу́шыць; ссу́шаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць сухім; высушыць.

Вятры ссушылі збажыну.

С. яблыкі (насушыць).

2. перан., каго (што). Знясіліць, давесці да крайняй схуднеласці.

Каханне ссушыла дзяўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)