срэ́бранік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. срэ́бранік срэ́бранікі
Р. срэ́браніка срэ́бранікаў
Д. срэ́браніку срэ́бранікам
В. срэ́бранік срэ́бранікі
Т. срэ́бранікам срэ́бранікамі
М. срэ́браніку срэ́браніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

срэ́бранік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сярэбранік¹.

◊

За трыццаць срэбранікаў прадаць каго-што (высок., пагард.) — прадаць з нізкіх меркаванняў карыслівых інтарэсаў [літаральна за 30 сярэбраных манет — цана здрадніцтва біблейскага Іуды].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

срэ́бранік м. сре́бреник;

◊ прада́ць за тры́ццаць ~каў — прода́ть за три́дцать сре́бреников

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

срэ́бранік, ‑а, м.

Тое, што і сярэбранік. [Нічыпар:] Ось! Так і ты, Нічыпар, не за трыццаць срэбранікаў, дык за ласкавы погляд пана маёра адцураўся брата, прадаў братавых дзяцей, жонку. Кучар. Чалавека можна падкупіць рознымі рэчамі: срэбраніка — звонам манеты, хціўца і себялюбца — пахвальбой. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сре́бреник ист. срэ́бранік, -ка м.;

◊

прода́ть за три́дцать сре́бреников прада́ць за тры́ццаць срэ́бранікаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)