сре́дний

1. в разн. знач. сярэ́дні;

сре́дний па́лец сярэ́дні па́лец;

сре́дний во́зраст сярэ́дні ўзрост;

сре́дняя величина́ сярэ́дняя велічыня́;

сре́днее арифмети́ческое мат. сярэ́дняе арыфметы́чнае;

сре́дний за́работок сярэ́дні зарабо́так (заро́бак);

сре́днее образова́ние сярэ́дняя адука́цыя;

сре́днее у́хо анат. сярэ́дняе ву́ха;

сре́дняя шко́ла сярэ́дняя шко́ла;

сре́дние спосо́бности сярэ́днія здо́льнасці;

2. (посредственный) разг. сярэ́дні; пасрэ́дны, та́к сабе́;

сре́дний учени́к сярэ́дні (пасрэ́дны) ву́чань;

3. грам. сярэ́дні; (о роде) нія́кі;

сре́дний зало́г сярэ́дні стан;

сре́дний род нія́кі род;

в сре́днем, сре́дним число́м у сярэ́днім;

вы́ше, ни́же сре́днего вышэ́й, ніжэ́й сярэ́дняга;

не́что сре́днее не́шта сярэ́дняе;

сре́дней руки́ сярэ́дні, та́к сабе́;

сре́дних лет сярэ́дніх гадо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сере́дний уст., см. сре́дний.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярэ́дні

1. в разн. знач. сре́дний;

с. па́лецсре́дний па́лец;

с. сынсре́дний сын;

~няя велічыня́ — сре́дняя величина́;

~няе арыфметы́чнаемат. сре́днее арифмети́ческое;

~няе ву́хаанат. сре́днее у́хо;

2. (не ниже среднего уровня) уме́ренный;

~нія патрабава́нні — уме́ренные тре́бования;

3. (не очень значительный) сре́дний, посре́дственный;

~нія здо́льнасці — сре́дние (посре́дственные) спосо́бности;

4. (находящийся в средине — о предмете) середи́нный, среди́нный; сре́дний;

~няе акно́ — середи́нное (сре́днее) окно́;

~няя шко́ла — сре́дняя шко́ла;

~нія вякі́ист. сре́дние века́;

у ~нім — в сре́днем;

вышэ́й (ніжэ́й) ~няга — вы́ше (ни́же) сре́днего;

не́шта ~няе — не́что сре́днее

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рны

1. (ритмичный) ме́рный; ро́вный; разме́ренный;

м. стук ко́лаў — ме́рный (ро́вный, разме́ренный) стук колёс;

2. (служащий для измерения) ме́рный;

м. ланцу́г — ме́рная цепь;

3. (средний) уме́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́ренный прил. памярко́ўны, умеркава́ны; (средний) уме́раны, сярэ́дні, ме́рны;

уме́ренные тре́бования памярко́ўныя (сярэ́днія) патрабава́нні;

уме́ренный кли́мат уме́раны (сярэ́дні) клі́мат;

уме́ренная жизнь перен. памярко́ўнае жыццё;

уме́ренный ве́тер сярэ́дні (уме́раны) ве́цер;

уме́ренные взгля́ды полит. памярко́ўныя по́гляды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лдень м. паўдня́, -ня́ ср., по́ўдзень, -дня́ м.;

и́стинный по́лдень астр. сапра́ўдны по́ўдзень;

сре́дний по́лдень астр. сярэ́дні по́ўдзень;

в по́лдень апаўдні́, апо́ўдні;

к полу́дню пад паўдня́;

о́коло полу́дня каля паўдня́, блі́зка паўдня́;

по́сле полу́дня пасля́ паўдня́, папаўдні́;

вре́мя до полу́дня час да паўдня́, пе́рад паўднём;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

род (род. ро́ду) м., в разн. знач. род;

чалаве́чы р. — челове́ческий род;

ва ўсім ро́дзе не было́ тако́га — во всём роду́ не́ было тако́го;

р. збро́і — род ору́жия;

р. войск — род войск;

р. заня́ткаў — род заня́тий;

мужчы́нскі р.грам. мужско́й род;

жано́чы р.грам. же́нский род;

нія́кі р.грам. сре́дний род;

з ро́ду ў р. — из ро́да в род;

на раду́ напі́сана — на роду́ напи́сано;

ад ро́дуо́т роду;

без ро́ду і пле́мені — без ро́ду и пле́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нія́кі мест. отриц. (ж. нія́кая, ср. нія́кае, мн. нія́кія) м.

1. (какой бы то ни было) никако́й; (ни один из имеющихся) никото́рый;

н. во́раг нам не стра́шны — никако́й враг нам не стра́шен;

~кіх адзна́к ру́ху — никаки́х при́знаков движе́ния;

~кай з гэ́тых кніг ён не купі́ў — никото́рой из э́тих книг он не купи́л;

2. (вовсе не) никако́й;

н. ён не камандзі́р — никако́й он не команди́р;

н. родграм. сре́дний род;

~кімі сі́ламі — никаки́ми си́лами;

~кім чы́нам — нико́им о́бразом;

ні ў я́кім ра́зе — ни в ко́ем слу́чае;

без нічо́га нія́кага — без причи́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мозг

1. анат., перен. мозг, род. мо́згу (ум.; нервная ткань) и мо́зга (руководящий центр, орган мышления) м.;

продолгова́тый мозг прадаўгава́ты мозг;

сре́дний мозг сярэ́дні мозг;

2. мозги́ мн., разг. мазгі́, -го́ў;

воспале́ние мозга запале́нне мазго́ў;

3. мозги́ мн., кул. мазгі́, -го́ў;

впра́вить мозги́ упра́віць (уста́віць) мазгі́;

(испо́рченный) до мозга косте́й (сапсава́ны) ушчэ́нт;

мозги́ набекре́нь (у кого) галава́ з ду́рыкамі (у каго);

мозги́ не ва́рят (у кого) галава́ не ва́рыць (у каго), не хапа́е клёпак (у каго), браку́е ро́зуму (у каго, каму), не ўсе до́ма (у каго);

с мозго́м, с мозга́ми з галаво́й, разу́мны, з ро́зумам;

шевели́ть (раски́дывать) мозга́ми варушы́ць мазга́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́лец в разн. знач. па́лец, род. па́льца м.;

большо́й па́лец вялі́кі па́лец;

указа́тельный па́лец указа́льны па́лец;

сре́дний па́лец сярэ́дні па́лец;

безымя́нный па́лец безыме́нны па́лец;

конта́ктный па́лец техн. канта́ктны па́лец;

грози́ть кому́-л. па́льцем гразі́ць каму́е́будзь па́льцам;

пока́зывать па́льцем пака́зваць па́льцам;

знать как свои́ пять па́льцев ве́даць, як свае́ пяць па́льцаў; (о человеке) ве́даць як аблу́пленага;

смотре́ть сквозь па́льцы глядзе́ць праз па́льцы;

па́лец о па́лец не уда́рить (па́льцем не пошевели́ть) па́лец на па́лец не пакла́сці; па́льцам не паварушы́ць; па́лкі не перакі́нуць; рук не падлажы́ць;

па́льца в рот не клади́ па́льца ў рот не кладзі́;

по па́льцам пересчита́ть мо́жно на па́льцах пералічы́ць мо́жна;

па́льцем никого́ не тро́нет па́льцам ніко́га не зачэ́піць (не кране́);

обвести́ вокру́г па́льца абве́сці вако́л (круго́м) па́льца;

вы́сосать из па́льца з па́льца вы́смактаць (вы́ссаць); з-пад кі́пця вы́калупаць;

попа́сть па́льцем в не́бо тра́піць па́льцам у не́ба;

сосчита́ть по па́льцам пералічы́ць па па́льцах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)