спіра́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. спіра́ль спіра́лі
Р. спіра́лі спіра́лей
спіра́ляў
Д. спіра́лі спіра́лям
В. спіра́ль спіра́лі
Т. спіра́ллю спіра́лямі
М. спіра́лі спіра́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіпяці́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Электранагравальная прылада ў выглядзе спіралі для кіпячэння вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Адзін абарот спіралі.

В. спружыны.

2. Тое, што навіта ў выглядзе спіралі.

В. абмоткі.

3. Пры палёце: адзін абарот на арбіце.

В. касмічнага карабля вакол Зямлі.

|| прым. вітко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спіралі. Спіральная лінія. // Які мае выгляд, форму спіралі. Спіральная лесвіца. Спіральны спуск самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віто́к, ‑тка, м.

1. Адзін абарот спіралі. Віток спружыны. // Тое, што навіта ў выглядзе спіралі. Віток абмоткі.

2. Поўны абарот вакол чаго‑н. Віток касмічнага карабля вакол Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіралепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд спіралі. Спіралепадобны дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стрыжань са шрубавай разьбой для адкаркоўвання бутэлек.

2. Фігура вышэйшага пілатажу — імклівае падзенне па крутой спіралі (спец.).

Увайсці ў ш.

|| прым. што́парны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спіра́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спіра́ю спіра́ем
2-я ас. спіра́еш спіра́еце
3-я ас. спіра́е спіра́юць
Прошлы час
м. спіра́ў спіра́лі
ж. спіра́ла
н. спіра́ла
Загадны лад
2-я ас. спіра́й спіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіпяці́льнік, ‑а, м.

Апарат для прыгатавання кіпячонай пітной вады; тытан ​3. // Электранагравальная прылада ў выглядзе спіралі для кіпячэння вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіто́к, ‑тка, м.

1. Завітая пасма валасоў; локан. З-пад кепкі выбіліся завіткі густых валасоў і паўкружжам ляглі на лоб. Карпаў.

2. Што‑н. у форме спіралі, закручанай лініі. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт.. І ён то серп, то дужку цягне, То піша спрытны завіток. Колас. // Віток спружыны, спіралі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)