спірагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. спірагра́фія
Р. спірагра́фіі
Д. спірагра́фіі
В. спірагра́фію
Т. спірагра́фіяй
спірагра́фіяю
М. спірагра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спірагра́фія ж. спирогра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спірагра́фія, ‑і, ж.

Запіс работы лёгкіх пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)