спялі́ць, спялю́, спе́ліш, спе́ліць; незак., што.

Даводзіць да спеласці.

С. суніцы.

|| зак. вы́спеліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спялі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спялю́ спе́лім
2-я ас. спе́ліш спе́ліце
3-я ас. спе́ліць спе́ляць
Прошлы час
м. спялі́ў спялі́лі
ж. спялі́ла
н. спялі́ла
Загадны лад
2-я ас. спялі́ спялі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час спе́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спялі́ць несов. дава́ть возмо́жность вы́спеть, созре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спялі́ць, спялю, спеліш, спаліць; незак., што.

Даводзіць да спеласці. Спяліць памідоры. □ Іх [Міхася і Паташу] вынеслі ўранку На ўзлессе, туды, Дзе волат на сонцы Спяліў жалуды. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́спеліць гл. спяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)