Verbum

анлайнавы слоўнік

спяка́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. гл. спячыся.

2. Мець здольнасць да спякання (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спяка́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спяка́цца несов., спец. спека́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спяка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спячыся (у 1, 5 знач.).

2. Спец. Мець здольнасць да спякання (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спячы́ся, спяку́ся, спячэ́шся, спячэ́цца; спячо́мся, спечаце́ся, спяку́цца; спёкся, спякла́ся, -ло́ся; спячы́ся; зак.

1. гл. пячыся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра кроў: запячыся, засохнуць.

На твары спякліся згусткі крыві.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Злучыцца ў адно цвёрдае цэлае ў выніку спякання (спец.).

Руда спяклася.

4. перан. Пацярпець няўдачу ў чым-н. (разм.).

|| незак. спяка́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спека́ться возвр., страд. спяка́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сжига́ться

1. (сжигать себя) спа́львацца;

2. (получать ожоги) разг. апяка́цца; (на солнце) спа́львацца, спяка́цца;

3. страд. спа́львацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изжига́ться разг.

1. апяка́цца;

2. перен. (на солнце) спа́львацца, спяка́цца; см. изже́чься;

3. страд. прапа́львацца; апяка́цца; спа́львацца; см. изжига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)