спу́таны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́таны спу́таная спу́танае спу́таныя
Р. спу́танага спу́танай
спу́танае		 спу́танага спу́таных
Д. спу́танаму спу́танай спу́танаму спу́таным
В. спу́таны (неадуш.)
спу́танага (адуш.)		 спу́таную спу́танае спу́таныя (неадуш.)
спу́таных (адуш.)
Т. спу́таным спу́танай
спу́танаю		 спу́таным спу́танымі
М. спу́таным спу́танай спу́таным спу́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́таны спу́таная спу́танае спу́таныя
Р. спу́танага спу́танай
спу́танае		 спу́танага спу́таных
Д. спу́танаму спу́танай спу́танаму спу́таным
В. спу́таны (неадуш.)
спу́танага (адуш.)		 спу́таную спу́танае спу́таныя (неадуш.)
спу́таных (адуш.)
Т. спу́таным спу́танай
спу́танаю		 спу́таным спу́танымі
М. спу́таным спу́танай спу́таным спу́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́таны спу́таная спу́танае спу́таныя
Р. спу́танага спу́танай
спу́танае		 спу́танага спу́таных
Д. спу́танаму спу́танай спу́танаму спу́таным
В. спу́таны (неадуш.)
спу́танага (адуш.)		 спу́таную спу́танае спу́таныя (неадуш.)
спу́таных (адуш.)
Т. спу́таным спу́танай
спу́танаю		 спу́таным спу́танымі
М. спу́таным спу́танай спу́таным спу́таных

Кароткая форма: спу́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спу́таны спу́танный; см. спу́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́тацца, ‑аецца; зак.

Вызваліцца ад таго, чым спутаны. Конь распутаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спу́танный

1. зблы́таны;

2. (о лошади) спу́таны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сціцца, пасецца; незак.

Тое, што і пасвіцца. Пасціўся перад алешнікам спутаны конь. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацяро́б, ‑у, м.

Дзялянка выкарчаванага лесу. Лепей за ўсё прабірацца дарогай паўз лес, праз старыя пацяробы. Лынькоў. На пацяробе за ракою бразгае спутаны конь бляшаным званком. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́сты, -ая, -ае.

1. Аднародны па саставе, не састаўны.

Простае рэчыва.

2. Не складаны, не цяжкі, лёгка даступны для разумення.

Простае рашэнне.

3. Без асаблівых хітрасцей, не мудрагелісты.

Простая абстаноўка ў кватэры.

4. Не першасортны, грубы па якасці.

Мука простага памолу.

5. Які не вызначаецца сярод іншых, самы звычайны.

П. смертны.

Простыя людзі жадаюць міру.

6. Звычайны, не заказны (пра пісьмо, бандэроль і пад.).

7. Прастадушны, няхітры, не ганарлівы.

Не саромцеся яго, ён чалавек п.

8. Які належыць да непрывілеяваных класаў, не дваранскі (уст.).

П. народ.

9. Прамы, без выгібаў.

Дарога простая, як страла.

10. Пра каня: не спутаны (разм.).

○

Простая мова — у граматыцы: чужая мова, перададзеная без змен, ад імя гаворачага.

◊

Простым вокам — без дапамогі аптычных прыбораў.

|| памянш. про́сценькі, -ая, -ае (да 2, 3 і 7 знач.).

|| наз. прастата́, -ы́, ДМ -таце́, ж. (да 2, 3 і 7 знач.).

◊

Святая прастата — пра вельмі наіўнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)