спускны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спускны́ |
спускна́я |
спускно́е |
спускны́я |
| Р. |
спускно́га |
спускно́й спускно́е |
спускно́га |
спускны́х |
| Д. |
спускно́му |
спускно́й |
спускно́му |
спускны́м |
| В. |
спускны́ (неадуш.) спускно́га (адуш.) |
спускну́ю |
спускно́е |
спускны́я (неадуш.) спускны́х (адуш.) |
| Т. |
спускны́м |
спускно́й спускно́ю |
спускны́м |
спускны́мі |
| М. |
спускны́м |
спускно́й |
спускны́м |
спускны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спускны́ спускно́й;
~на́я труба́ — спускна́я труба́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спускны́, ‑ая, ‑ое.
Прызначаны для спуску, спускання чаго‑н.; які служыць для спуску, спускання чаго‑н. Спускная труба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спускно́й спец. спускны́;
спускна́я труба́ спускна́я труба́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)