спускны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спускны́ спускна́я спускно́е спускны́я
Р. спускно́га спускно́й
спускно́е
спускно́га спускны́х
Д. спускно́му спускно́й спускно́му спускны́м
В. спускны́ (неадуш.)
спускно́га (адуш.)
спускну́ю спускно́е спускны́я (неадуш.)
спускны́х (адуш.)
Т. спускны́м спускно́й
спускно́ю
спускны́м спускны́мі
М. спускны́м спускно́й спускны́м спускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спускны́ спускно́й;

а́я труба́ — спускна́я труба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спускны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для спуску, спускання чаго‑н.; які служыць для спуску, спускання чаго‑н. Спускная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спускно́й спец. спускны́;

спускна́я труба́ спускна́я труба́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)