спу́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́жаны спу́жаная спу́жанае спу́жаныя
Р. спу́жанага спу́жанай
спу́жанае
спу́жанага спу́жаных
Д. спу́жанаму спу́жанай спу́жанаму спу́жаным
В. спу́жаны (неадуш.)
спу́жанага (адуш.)
спу́жаную спу́жанае спу́жаныя (неадуш.)
спу́жаных (адуш.)
Т. спу́жаным спу́жанай
спу́жанаю
спу́жаным спу́жанымі
М. спу́жаным спу́жанай спу́жаным спу́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спу́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́жаны спу́жаная спу́жанае спу́жаныя
Р. спу́жанага спу́жанай
спу́жанае
спу́жанага спу́жаных
Д. спу́жанаму спу́жанай спу́жанаму спу́жаным
В. спу́жаны (неадуш.)
спу́жанага (адуш.)
спу́жаную спу́жанае спу́жаныя (неадуш.)
спу́жаных (адуш.)
Т. спу́жаным спу́жанай
спу́жанаю
спу́жаным спу́жанымі
М. спу́жаным спу́жанай спу́жаным спу́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спу́жаны испу́ганный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спу́жаны спу́жаная спу́жанае спу́жаныя
Р. спу́жанага спу́жанай
спу́жанае
спу́жанага спу́жаных
Д. спу́жанаму спу́жанай спу́жанаму спу́жаным
В. спу́жаны (неадуш.)
спу́жанага (адуш.)
спу́жаную спу́жанае спу́жаныя (неадуш.)
спу́жаных (адуш.)
Т. спу́жаным спу́жанай
спу́жанаю
спу́жаным спу́жанымі
М. спу́жаным спу́жанай спу́жаным спу́жаных

Кароткая форма: спу́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спу́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спужаць.

2. у знач. прым. Такі, якога спужалі; спалоханы. Закаркала, зляцеўшы з дрэва, спужаная варона, і ўсё зноў сціхла. Машара. // Які выражае спалох. [Міхась] ўявіў сабе такую ж хатку, з акна якое выглядае такі самы бледны твар, такія самыя спужаныя вочы. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

испу́ганный спало́ханы, спу́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оробе́вший и оробе́лый спало́ханы, спу́жаны; баязлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)