спрэ́гчы², спрагу́, спражэ́ш, спражэ́; спражо́м, спражаце́, спрагу́ць; спрог, спрэ́гла; спражы́; спрэ́жаны; зак., што.

Тое, што і спражыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрэ́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрагу́ спражо́м
2-я ас. спражэ́ш спражаце́
3-я ас. спражэ́ спрагу́ць
Прошлы час
м. спро́г спрэ́глі
ж. спрэ́гла
н. спрэ́гла
Загадны лад
2-я ас. спражы́ спражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спро́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрэ́гчы¹, спрагу́, спражэ́ш, спражэ́; спражо́м, спражаце́, спрагу́ць; спрог, спрэ́гла; спражы́; спрэ́жаны; зак., каго.

Запрэгчы разам у адну вупраж (коней, быкоў і пад.).

|| незак. спрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спрага́нне, -я, н. і спрэ́жка, -і, ДМ -жцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрэ́гчы I сов. (лошадей) спрячь

спрэ́гчы II сов. (бобы, семечки и т.п.) поджа́рить; (орехи и т.п. — ещё) прокали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрэ́гчы 1, спрагу, спражэш, спражэ; спражом, спражаце, спрагуць; пр. спрог, спрэгла; заг. спражы; зак., каго.

Запрэгчы разам, у адну вупраж (коней, валоў і пад.).

спрэ́гчы 2, спрагу, спражэш, спражэ; спражом, спражаце, спрагуць; пр. спрог, спрагла; заг. спражы; зак., што.

Тое, што і спражыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрага́нне гл. спрэгчы¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрага́ць¹ гл. спрэгчы¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спрэгчы ўсіх, многіх (гл. спрэгчы ​1).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрэ́жаны 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спрэгчы ​1.

спрэ́жаны 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спрэгчы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрэ́жаны I спряжённый; см. спрэ́гчы I

спрэ́жаны II поджа́ренный; прокалённый; см. спрэ́гчы II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)