спрынт, -у, М -нце, м.

Бег, плаванне і пад. на кароткую дыстанцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спры́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спры́нт
Р. спры́нту
Д. спры́нту
В. спры́нт
Т. спры́нтам
М. спры́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спрынт (род. спры́нту) м., спорт. спринт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрынт, ‑у, М ‑нце, м.

Бег, плаванне і пад. на кароткую дыстанцыю.

[Англ. sprint.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спринт спорт. спрынт, род. спры́нту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)