спры́нгер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спры́нгер |
спры́нгеры |
| Р. |
спры́нгера |
спры́нгераў |
| Д. |
спры́нгеру |
спры́нгерам |
| В. |
спры́нгера |
спры́нгераў |
| Т. |
спры́нгерам |
спры́нгерамі |
| М. |
спры́нгеры |
спры́нгерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спры́нгер м. (порода собак) спри́нгер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спры́нгер, ‑а, м.
Разнавіднасць гончага сабакі.
[Англ. springer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спри́нгер зоол. спры́нгер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)