спра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́ўлены спра́ўленая спра́ўленае спра́ўленыя
Р. спра́ўленага спра́ўленай
спра́ўленае
спра́ўленага спра́ўленых
Д. спра́ўленаму спра́ўленай спра́ўленаму спра́ўленым
В. спра́ўлены (неадуш.)
спра́ўленага (адуш.)
спра́ўленую спра́ўленае спра́ўленыя (неадуш.)
спра́ўленых (адуш.)
Т. спра́ўленым спра́ўленай
спра́ўленаю
спра́ўленым спра́ўленымі
М. спра́ўленым спра́ўленай спра́ўленым спра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́ўлены спра́ўленая спра́ўленае спра́ўленыя
Р. спра́ўленага спра́ўленай
спра́ўленае
спра́ўленага спра́ўленых
Д. спра́ўленаму спра́ўленай спра́ўленаму спра́ўленым
В. спра́ўлены (неадуш.)
спра́ўленага (адуш.)
спра́ўленую спра́ўленае спра́ўленыя (неадуш.)
спра́ўленых (адуш.)
Т. спра́ўленым спра́ўленай
спра́ўленаю
спра́ўленым спра́ўленымі
М. спра́ўленым спра́ўленай спра́ўленым спра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́ўлены

1. разг. спра́вленный, на́житый, нажито́й;

2. спра́вленный, устро́енный;

3. совершённый;

4. разг. испо́лненный, вы́полненный; спра́вленный;

1-4 см. спра́віць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад справіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обде́ланный

1. апрацава́ны, вы́раблены;

2. абло́жаны;

3. апра́ўлены;

4. спра́ўлены, ула́джаны, абла́джаны; см. обде́лать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́віць, спра́ўлю, спра́віш, спра́віць; спра́ўлены; зак., што.

1. Купіць, набыць што-н.

С. новае паліто.

2. Адсвяткаваць паводле ўстаноўленага звычаю.

С. свята ўраджаю.

3. Ажыццявіць, зрабіць нешта задуманае; выканаць (якую-н. работу, абавязкі, даручэнне і пад.; разм.).

С. дамашнюю работу.

С. абавязковыя фармальнасці.

4. Зрабіць абрад.

С. царкоўную службу.

5. Нарабіць крыку, учыніць вэрхал і пад. (разм.).

С. віск.

6. Выправіць недахопы, памылкі; паправіць папсаванае, зламанае і пад. (разм.).

С. непаладкі ў маторы.

7. і каго. Перавыхаваць (разм.).

Такога чалавека цяжка ўжо с.

|| незак. спраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́цькаўскі, ‑ая, ‑ае, н.

1. Які належыць бацьку. Ты зжылося з намі, бацькаўскае слоўца, Як бы корань з дрэвам, як бы з небам сонца. Купала. // Уласцівы бацьку. Паглядзіць на свайго сына Сцяпан, і напоўняцца яго вочы вялікай бацькаўскай радасцю. Кулакоўскі. // Набыты, спраўлены бацькам. [Ганцы] было вельмі прыемна выводзіць з аглабель за повад уласнага бацькаўскага каня. Чорны.

2. Звязаны з бацькаўшчынай, радзімай. Клічуць дарогі ў бясконцыя далі... Самы ты вольны, край бацькаўскі наш! Кірэенка. На ім [гербе] — каронай залатой — Спляліся спелыя калоссі Бязмежных бацькаўскіх раўнін. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устро́енный

1. прич. устро́ены, зро́блены; змайстрава́ны; прыстро́ены, прыла́джаны; арганізава́ны, нала́джаны; спра́ўлены; учы́нены; упара́дкаваны; нала́джаны, ула́джаны; уладкава́ны; см. устро́ить 1—5;

2. прил. (приведённый в порядок) упара́дкаваны; (налаженный) нала́джаны; (благоустроенный) добраўпара́дкаваны; (обеспеченный) забяспе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

совершённый

1. (сделанный) зро́блены; учы́нены; (о чём-л. дурном) натво́раны; (произведённый) праве́дзены; (осуществлённый) здзе́йснены, ажыццёўлены; (исполненный) вы́кананы;

2. (об условии, сделке и т. п.) учы́нены, заклю́чаны; афо́рмлены;

3. (об обряде) спра́ўлены; зро́блены; (о богослужении) адпра́ўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)