спрацо́ўваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спрацо́ўвае |
спрацо́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спрацо́ўваў |
спрацо́ўвалі |
| ж. |
спрацо́ўвала |
| н. |
спрацо́ўвала |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спрацо́ўваць, ‑ае.
Незак. да спрацаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрацава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цу́е; зак.
Зрабіць якое-н. дзеянне, рух.
Міна не спрацавала.
|| незак. спрацо́ўваць, -ае.
|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)