спрацава́ны, -ая, -ае (спец.).

1. Які стаў непрыгодны ў працэсе працяглай работы; зношаны.

2. Які страціў сілы, здароўе ад непамернай работы; змарнелы, змучаны; стомлены, натруджаны.

|| наз. спрацава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрацава́ны спрацава́ная спрацава́нае спрацава́ныя
Р. спрацава́нага спрацава́най
спрацава́нае		 спрацава́нага спрацава́ных
Д. спрацава́наму спрацава́най спрацава́наму спрацава́ным
В. спрацава́ны (неадуш.)
спрацава́нага (адуш.)		 спрацава́ную спрацава́нае спрацава́ныя (неадуш.)
спрацава́ных (адуш.)
Т. спрацава́ным спрацава́най
спрацава́наю		 спрацава́ным спрацава́нымі
М. спрацава́ным спрацава́най спрацава́ным спрацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрацава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрацава́ны спрацава́ная спрацава́нае спрацава́ныя
Р. спрацава́нага спрацава́най
спрацава́нае		 спрацава́нага спрацава́ных
Д. спрацава́наму спрацава́най спрацава́наму спрацава́ным
В. спрацава́ны (неадуш.)
спрацава́нага (адуш.)		 спрацава́ную спрацава́нае спрацава́ныя (неадуш.)
спрацава́ных (адуш.)
Т. спрацава́ным спрацава́най
спрацава́наю		 спрацава́ным спрацава́нымі
М. спрацава́ным спрацава́най спрацава́ным спрацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрацава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрацава́ны спрацава́ная спрацава́нае спрацава́ныя
Р. спрацава́нага спрацава́най
спрацава́нае		 спрацава́нага спрацава́ных
Д. спрацава́наму спрацава́най спрацава́наму спрацава́ным
В. спрацава́ны (неадуш.)
спрацава́нага (адуш.)		 спрацава́ную спрацава́нае спрацава́ныя (неадуш.)
спрацава́ных (адуш.)
Т. спрацава́ным спрацава́най
спрацава́наю		 спрацава́ным спрацава́нымі
М. спрацава́ным спрацава́най спрацава́ным спрацава́ных

Кароткая форма: спрацава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрацава́ны

1. (изношенный) срабо́танный;

2. натру́женный; изнурённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў непрыгодны ў працэсе працяглай работы; зношаны. Спрацаваны матор. □ Ля зямлянкі, дзе цяпер жыў Язэп, стаялі тры плугі з абгарэлымі ручкамі і кароткімі спрацаванымі лемяшамі. Асіпенка.

2. Які страціў сілы, здароўе ад непамернай працы; змучаны, змарнелы. А на палях збіраў для пана збожжа Счарнелы, спрацаваны селянін. Гаўрук. Пятрусь і Максім — гэта былі дробныя хлопцы, .. спрацаваныя. Пестрак. // Які моцна стаміўся ад працы. [Гарасім] ішоў цяжкаю хадою зморанага і спрацаванага чалавека. Якімовіч. Спрацаваныя касцы спалі пад капяшкамі духмянага сена моцна і доўга. Машара. // Натруджаны (пра рукі). Старэйшая дачка гладзіць .. худую, спрацаваную руку [мамы] і ціхенька шэпча. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрацава́насць² гл. спрацаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

срабо́танный

1. (сделанный) зро́блены;

2. (стёршийся) зно́шаны; сцёрты, спрацава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́насць I ж. (согласованность в работе) срабо́танность

спрацава́насць II ж. срабо́танность; см. спрацава́ны 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натру́женный навярэ́джаны; натру́джаны; спрацава́ны;

натру́женные но́ги навярэ́джаныя (натру́джаныя) но́гі;

натру́женные ру́ки натру́джаныя (спрацава́ныя) ру́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)