спрасава́ць гл. прасаваць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрасу́ю спрасу́ем
2-я ас. спрасу́еш спрасу́еце
3-я ас. спрасу́е спрасу́юць
Прошлы час
м. спрасава́ў спрасава́лі
ж. спрасава́ла
н. спрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. спрасу́й спрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрасава́ць сов. спрессова́ть;

с. се́на — спрессова́ть се́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Злучыць, сціснуць у шчыльную масу пры дапамозе прасавання. Спрасаваць пілавінне. // Ушчыльніць, сціснуць. Дажджы прыбілі .. [салому], спрасавалі, яна аддзіралася неахвотна, непадатна. Мележ. // Вырабіць прасоўкай. Спрасаваць дэталі з пластмасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасава́ць², -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Апрацоўваць пры дапамозе прэса, сціскаць.

П. сена.

|| зак. спрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны і адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. прасава́нне, -я, н. і прасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрессова́ть сов. спрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасава́ны спрессо́ванный; см. спрасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасо́ўваць несов. спрессо́вывать; см. спрасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрасоўваць — спрасаваць і стан паводле знач. дзеясл. спрасоўвацца — спрасавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)