спо́ўзаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спо́ўзаю |
спо́ўзаем |
| 2-я ас. |
спо́ўзаеш |
спо́ўзаеце |
| 3-я ас. |
спо́ўзае |
спо́ўзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
спо́ўзаў |
спо́ўзалі |
| ж. |
спо́ўзала |
| н. |
спо́ўзала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спо́ўзай |
спо́ўзайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спо́ўзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Паўзком дабрацца куды‑н. і вярнуцца назад. Калі там прыціхла, .. [Рыбак] на кукішках споўзаў па шапку і зноў прыхінуўся плячамі да халоднай мураванай сцяны. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спо́лзать сов. спо́ўзаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)