спо́ўзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спо́ўзаю спо́ўзаем
2-я ас. спо́ўзаеш спо́ўзаеце
3-я ас. спо́ўзае спо́ўзаюць
Прошлы час
м. спо́ўзаў спо́ўзалі
ж. спо́ўзала
н. спо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. спо́ўзай спо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час спо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́ўзаць сов. спо́лзать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Паўзком дабрацца куды‑н. і вярнуцца назад. Калі там прыціхла, .. [Рыбак] на кукішках споўзаў па шапку і зноў прыхінуўся плячамі да халоднай мураванай сцяны. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́лзать сов. спо́ўзаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)